20.)

Gdy nagle odwróciłam się, żeby ocenić moją odległość od Astona i wpadłam na jakiegoś kolesia. Nie wywróciliśmy się, bo chłopak w ostatniej chwili mnie złapał.
- Upss. Przepraszam - wydusiłam z siebie.
- Nic nie szkodzi - odpowiedział chłopak o zielonych oczach, a włosy miał jakieś takie lokowate.
- O siema Harry - powiedział mój chłopak
- Aston ? Co Ty tu robisz - zapytał koleś na którego wpadłam
- Yyy... mieszkam ? Wy się jeszcze nie znacie. Sylvia to jest Harry z 1D. Harry to jest Sylvia, moja dziewczyna. - przedstawił nas sobie Ast.
- Hej - powiedziałam na co chłopak się uśmiechnął i podał mi rękę.
- Sory kochani, ale muszę spadać do studia. Widzimy się wieczorem. Na razie ! - powiedział loeczek
- Trzymaj się - odpowiedział Aston.
- Jakiś dziwny mi się wydaje - powiedziałam do mojego chłopaka
- Czemu ? Nawet fajny z niego kumpel - odpowiedział mi
- Nie wiem. Ale nie podoba mi się i koniec -
- Ojoj. Chodź już, bo potem zrobią się tłumy. Co Ty na to jakbym Cię potem wziął na spacer ? - zapytał
- Bardzo chętnie - odpowiedziałam mu buziakiem, a na dodatek jakiś paparazzi zrobił nam zdjęcie.
- Haha - zaśmiałam się - Przepraszam, ale nie mogę się przyzwyczaić -
- Rozumiem -
- Hej ! Dzisiaj jest w magazynie mój wywiad ?! Musze przeczytać ile prawdy tam napisali - pytałam i odpowiadałam sama sobie, na co Astona zrobił minę w stylu O.o .
- Niech zgadnę, przebywałaś z Reeshem dłużej niż 15 minut ? - zpaytał
- Tak. A o co chodzi ? - mówiłam, gdy już szliśmy w stronę MSC trzymając się za ręce.
- O nie ! Czy ja odzyskam jeszcze kiedyś moją Sylvię ? - Astona zaczął panikować
- Spokojnie. Jeszcze nie jest ze mną tak źle. - odpowiedziałam
- Nie jestem pewny - zażartował Astona na co ja uderzyłam go w ramię
- A mam udowodnić ? -
- W jaki sposób chcesz mi to udowodnić ? - pytał
- A w taki - dokończyłam i zaczęłam go namiętnie całować